WHO IS WHO
1000 Absolwentka Programu Kirklanda
Wywiad z Maryną Ohorodniichuk z Ukrainy
Ukończenie stypendium przez tysięcznego absolwenta Programu Kirklanda jest dla nas wyjątkowym wydarzeniem! Oczywiście nie jest bezpośrednio Twoją zasługą, że akurat Ty otrzymałaś ten radosny tytuł, ale masz tyle innych zasług, że bardzo się cieszymy, że tak się stało. I koniecznie chcemy przedstawić Cię szerszemu gronu Absolwentów.
Zatem kim jest Maryna Ohorodniichuk?
Wypowiedzi Twojej opiekunki naukowej, dr hab. n. hum. Małgorzaty Dragan, profesor UW, nie pozostawiają wątpliwości, że bardzo szybko odnalazłaś się w zespole na Wydziale Psychologii Uniwersytetu Warszawskiego, regularnie uczestniczyłaś w jego spotkaniach i rozpoczęłaś tam swoje działania wykraczające poza ramy stypendium. Pracowałaś jako wolontariuszka między innymi w Centrum Pomocy Psychologicznej UW oraz konsultowałaś studentów swojej tutorki prowadzących badania w grupie uchodźców z Ukrainy. Po napisaniu pracy dyplomowej pt. „Narzędzia pomocy psychologicznej dla współczesnych rodziców ukraińskich nastolatków” stworzyłaś plan warsztatów dla rodziców nastolatków z Ukrainy. Jak go realizowałaś?
Naprawdę wspaniale współpracowało mi się z Pani Profesor Małgorzatą Dragan, która bardzo pomogła mi w pisaniu pracy dyplomowej i nawiązaniu kontaktu z zespołem Wydziału Psychologii UW. Jestem bardzo wdzięczna Pani Profesorowi za to wspólne doświadczenie. W ramach pisania pracy magisterskiej stworzyliśmy psychologiczny kurs online dla rodziców ukraińskich nastolatków „9 kroków do spotkania z nastolatkiem w czasach wojny”.
Kurs ten ma na celu pomóc rodzicom ukraińskich nastolatków lepiej zrozumieć i wspierać swoje dzieci, biorąc pod uwagę specyfikę okresu dorastania i kontekst wydarzeń wojennych mających obecnie miejsce na Ukrainie. Kurs wzbudził zainteresowanie także wśród informatyków i wkrótce zostanie zaprezentowany w formie aplikacji mobilnej, co, mam nadzieję, sprawi, że będzie jeszcze bardziej dostępny dla użytkowników.
Jakie są generalnie Twoje zainteresowania zawodowe?
Obecnie nadal prowadzę praktykę psychologiczną: udzielam indywidualnej pomocy psychologicznej nastolatkom i ich rodzicom. Pracuję także jako psycholog w projekcie wspierającym interakcję i zarządzanie konfliktami w społecznościach zachodniego regionu Ukrainy.
Projekt realizowany jest przez Ukraińską Helsińską Unię Praw Człowieka w ramach Krajowej Platformy na rzecz Zrównoważonego Rozwoju i Spójności w partnerstwie z ekspertami ze Wspólnoty Praktyków Dialogu Ukrainy.
W ramach tego projektu znaczna część mojej pracy polega na udzielaniu pomocy psychologicznej osobom będącym przesiedleńcami wewnętrznymi (status IDP) – tym, którzy przymusowo opuścili terytoria okupowane lub znajdujące się na linii frontu w kierunku bezpieczniejszych obszarów kraju. Pomagając rodzicom ze statusem IDP, dość często korzystam też z stworzonego kursu dla rodziców: forma online i bezpłatny dostęp sprawiają, że jest to wygodne do wykorzystania w takiej pracy.
Czy masz już plany na dalsze działania?
W przyszłości planuję kontynuować pracę we wspomnianych projektach, a także chciałabym otworzyć własny ośrodek psychologiczny, który będzie udzielał pomocy psychologicznej nastolatkom i ich rodzicom. Chciałabym poświęcić wiele uwagi zagadnieniu zdrowienia psychicznego rodziców i dzieci po skutkach wydarzeń wojennych.
Planujemy także wspólnie z naszymi kolegami zainicjować utworzenie publicznej organizacji pozarządowej, której działalność będzie szerzyć kulturę udzielania pomocy psychologicznej i oferować obywatelom konkretne możliwości w tym kierunku.
Czy planujesz współpracować z polskimi instytucjami lub naukowcami?
Teraz mam dla siebie ważną okazję do pracy nad artykułem naukowym do tomu wydziałowego UW “Trauma i stres a funkcjonowanie psychologiczne. Lekcja z pandemii Covid-19” we współautorstwie z panią profesor Małgorzatą Dragan. Dla mnie jest to ważna praca, którą planuję rozwijać i zgłębiać w przyszłości.
Otrzymałem także list od Biura Wysokiego Komisarza Narodów Zjednoczonych ds. Uchodźców (UNHCR) w Lublinie w sprawie proponowanego kursu „9 kroków do młodzieży w czasie wojny: kurs dla rodziców”. Zdecydowano, że kurs zostanie zaprezentowany partnerom pomagającym osobom, które opuściły Ukrainę w wyniku wojny, w szczególności rodzicom nastoletnich dzieci, a także ukraińskiej społeczności przesiedleńców i partnerom UNHCR. Cieszę się z takiej możliwości i jestem bardzo wdzięczna programowi Kirklanda za możliwość jego stworzenia!
Ponadto dzisiaj mam spotkanie z moimi polskimi kolegami w sprawie stworzenia wspólnego projektu psychologiczno-pedagogicznego, który pomoże nastolatkom polskim i ukraińskim. Projekt ten jest obecnie w fazie rozwoju. Wiążę z nim duże nadzieje i czuję, że ma potencjał.
Podczas pobytu na stypendium miałam także okazję współpracować ze stacją radiową „Polskie Radio dla Ukrainy”. Zrealizowaliśmy kilka audycji, w których opowiadaliśmy o wyzwaniach i zadaniach stojących obecnie przed psychologami i nauczycielami w Polsce i na Ukrainie. W ramach tych audycji miałam przyjemność podzielić się wrażeniami z Programu Kirkladna. Z tą stacją radiową kontynuujemy współpracę.
Może coś jeszcze chcesz nam powiedzieć?
W przyszłości bardzo chciałabym odwiedzić Polskę. Dzięki Programowi Lane’a Kirklanda mam wielu miłych i ważnych dla mnie znajomych, którzy mogą pomóc w tworzeniu nowych projektów psychologicznych wspólnych dla Polski i Ukrainy. Dziś tego typu projekty mogą być szczególnie istotne. Jestem niezmiernie wdzięczna zespołowi Programu Kirklanda za możliwości, jakie stworzył każdemu uczestnikowi i absolwentowi – tak naprawdę jest to ogromny kapitał społeczny i intelektualny, który można świetnie wykorzystać dla ludzi.
Chciałabym również serdecznie podziękować zespołowi za otrzymanie statusu tysięcznego absolwenta programu! Było to dla mnie nieoczekiwane, ale niezwykle przyjemne! Dla mnie ten tytuł jest okazją do wniesienia małego wkładu w wielką historię realizacji Programu Kirklanda. Odczuwam to jako ogromny zaszczyt i radość dla siebie!
