JAK POWSTAJE FILM DOKUMENTALNY „KOBIETY I WOJNA”
W przeddzień Wielkanocy tego roku w malowniczych ukraińskich Karpatach została zorganizowana tygodniowa rehabilitacja psychoterapeutyczna dla 7 kobiet z Mariupola. Każda z uczestniczek po 24 lutego 2022 roku przeżyła piekło oblężenia miasta, w niewoli była fizycznie i psychicznie poniżana i torturowana, i nawet teraz mimo względnego bezpieczeństwa każda z tych kobiet nadal zmaga się z osobistymi dramatami – utratą bliskich i utratą kontaktu ze sobą. Choć wojnę mają już za sobą, koszmar, którego doświadczyły, będzie obecny w ich życiu jeszcze przez wiele lat.
Te aspekty wojny są warte dostrzeżenia i zapamiętania. Dlatego w ramach organizacji pozarządowej Art Dialogue, którą zarządzam przy wsparciu niemieckiego partnera Fundacji Existentia oraz tym razem przy wsparciu Fundacji Liderzy Przemian, pracujemy nad wieloletnim programem rehabilitacji psychologicznej dla kobiet z traumą wojenną, a przy okazji wspieramy powstanie filmu dokumentalnego o losach kobiet z Mariupola. W ramach projektu pilotażowego udało się zorganizować pierwszy turnus rehabiltacyjny w Karpatach.
Rehabilitacje początkowo skupiają się na pracy z ciałem, ponieważ to ciało było świadkiem tego, co się wydarzyło i to przede wszystkim ono potrzebuje intensywnego terapeutycznego wsparcia. Wszystkie uczestniczki rehabilitacji dzielą tę samą zbiorową traumę, jednak różnią się sposobem radzenia sobie z nią.
Każda z uczestniczek naszego projektu ma swoją historię do opowiedzenia, każda mierzy się z traumatycznym doświadczeniem na swój sposób, każda ma zacząć budować życie na nowo. Te historie przysłużą się do powstania filmu dokumentalnego roboczym pod tytułem „Kobiety i wojna”.
Pomysłodawcami tego projektu są znani reżyserzy filmów dokumentalnych Elwira Niewiera i Piotr Rosołowski, którzy chcą wziąć na warsztat dokumentację historii kobiet naznaczonych toczącą się w Ukrainie wojną. A więc terapeutyczny proces, który odbył się wiosną tego roku w Karpatach był nagrywany, a powstałe w ten sposób materiały zostaną wykorzystane w filmie. Proces rehabilitacji, był nagrywany za zgodą uczestniczek. Planujemy też nagrywać kolejne spotkanie, do którego szykujemy się już pod koniec września.
Elwira i Piotr: „Chcielibyśmy towarzyszyć bohaterkom naszego filmu przez dwa lata, zarówno podczas powtarzających się pobytów rehabilitacyjnych, jak i w ich życiu codziennym, dokumentując wyjątkowe i ważne sytuacje z ich życia. Być może jedną z finalnych scen filmu będzie moment, kiedy jedna z bohaterek będzie składać zeznania w charakterze świadkini przed międzynarodowym trybunałem, zajmującym się zbrodniami wojennymi w Ukrainie”.
