Spotkanie po 20 latach – absolwenci Kirklanda znów razem

Minęły dwie dekady od naszego wspólnego roku na Programie Stypendialnym im. Lane’a Kirklanda (2004–2005), a jednak wszystko, co najważniejsze, przetrwało: przyjaźnie, pamięć i duch wspólnoty. 

W dniach 15–16 maja 2025 roku spotkaliśmy się ponownie — by znów usiąść przy wspólnym stole, porozmawiać, pośmiać się i po prostu być razem. To były dwa dni wzruszeń, wspomnień i refleksji — ale też głęboko symbolicznego znaczenia.

„To było jak powrót do domu. Z nowymi zmarszczkami, ale z tym samym sercem.”
– uśmiecha się Tetyana Nesterenko z Ukrainy

1. Symboliczne miejsce — restauracja „KRYM”

Nieprzypadkowo miejscem naszego jubileuszowego spotkania była restauracja „KRYM”, zlokalizowana naprzeciwko Ambasady Federacji Rosyjskiej w Warszawie. To miejsce wyjątkowe — pełne kulturowego znaczenia i osobistej historii. Co więcej, restauracja należy do jednego z nas — absolwenta programu i kolegi z rocznika 2004/2005, Ernesta Suleymanowa, który po aneksji Krymu w 2014 roku zmuszony był opuścić swój rodzinny dom.

„Z żalem myślę o tych, którzy chcieli być z nami, ale przez wojnę nie mogli przyjechać. Sam musiałem opuścić mój rodzinny Krym w 2014 roku po rosyjskiej okupacji – dlatego to spotkanie tutaj, dziś, ma dla mnie szczególne znaczenie.”
– powiedział Ernest Suleymanow, gospodarz spotkania

W czasach rosyjskiej agresji wobec Ukrainy, ten wybór miejsca stał się milczącym, ale mocnym głosem solidarności, oporu i godności.

2. Dwa dni przyjaźni, wspomnień i nadziei

Te dwa dni wypełniła ciepła atmosfera wzajemnej otwartości. Dzieliliśmy się historiami z ostatnich 20 lat: ścieżkami zawodowymi, życiowymi wyborami, doświadczeniami obywatelskimi. Rozmawialiśmy także o tym, co nas dziś boli i co daje nadzieję — o wojnie w Ukrainie, o roli społeczeństwa obywatelskiego, o odpowiedzialności za przyszłość.

„To spotkanie dało nam nie tylko radość z bycia razem po latach, ale też przestrzeń do wymiany pomysłów na przyszłą współpracę. Czuję, że to dopiero początek.”
– powiedziała Liliya Pagonia z Białorusi.

Wyjątkowym punktem programu był spacer po Łazienkach Królewskich z przewodniczką Ireną Ulbrich, zatytułowany „Sekrety Parku Łazienki”. W pięknym otoczeniu przyrody i historii znów poczuliśmy inspirację i wspólnotę.

„Spacer po Łazienkach był absolutnie wyjątkowy — nie tylko piękny, ale pełen ciekawostek i emocji. Dzięki pani Irenie Ulbrich odkryliśmy miejsca i historie, których wcześniej nie znaliśmy.”
– powiedziała Olesia Shcherba z Ukrainy

3. Spotkanie z Zespołem Programu — serdeczne podziękowania

Tym bardziej cieszyła nas obecność zespołu Programu, dzięki któremu w ogóle mogliśmy się kiedyś poznać. Ich obecność była dowodem na to, że „Kirkland” to nie tylko program, ale relacje, które trwają.

„Było ogromnie miło zobaczyć wszystkie koordynatorki programu — to one są sercem Kirklanda i dzięki nim te więzi wciąż żyją.”
– powiedział Aleksandr Kuchabski

Dziękujemy z całego serca Dyrektor Urszuli Sobieckiej oraz koordynatorkom Joannie Stanisławskiej i Annie Jakowskiej — za wsparcie, obecność i wieloletnie zaangażowanie.

4. Wspólna przyszłość

Spotkanie w Warszawie uświadomiło nam, jak wiele nas łączy — mimo upływu lat, mimo granic, mimo różnych ścieżek. To, co zbudowaliśmy w czasie Kirklanda, trwa dalej i ma znaczenie nie tylko dla nas, ale i dla naszych krajów.

„To spotkanie przypomniało nam, że mimo różnych ścieżek i doświadczeń, wciąż mamy wspólną przyszłość — jako ludzie, jako sąsiedzi, jako absolwenci Kirklanda.”
– powiedział Bogdan Jurczuk z Ukrainy

Wierzymy, że przed nami kolejne spotkania, kolejne projekty, kolejne dobre rozmowy.
I wierzymy — głęboko — w szybkie zwycięstwo Ukrainy w jej dramatycznej walce. 

Do zobaczenia — już nie za 20 lat!